پنج شنبه ۱۱ خرداد ۱۴۰۲
 

اتحادیه بین المللی بنادر(IAPH) در نشست خود در سال1983در ونکور کانادا، عنوان­ می­نماید "اساساً" کلیه بنادر مهم جهان به انجام لایروبی منظم و دوره­ائی نیاز دارند تا کشتی­ هایی را که در امر تجارت داخلی یا بین المللی فعالیت دارند را پذیرا باشند و اضافه می­نماید " لایروبی برای ایجاد اطمینان در حرکت کشتی­ها که بر اقتصاد اکثر کشورهای جهان موثر می­باشد، ضرورت دارد.

در اداره کل بنادر و دریانوردی هرمزگان، نیاز های لایروبی بر اساس لازمه های دریانوردی ایمن در مناطق و آبراه های قابل کشتیرانی تعریف می گردد، بدیت منظور و بر اساس ساختار شناور های متردد و نیز طرح های توسعه آتی بر اساس چشم انداز های دریایی، نیازسنجی لایروبی با هیدروگرافی منطقه، انجام می گردد. همچنین در زمینه نگهداری اعماق موجود بر اساس میزان نرخ رسوب و سایر پارامتر های موثر و تهیه نقشه هیدروگرافی اولیه لایروبی انجام می گردد. استفاده از لایروبهای مختلف بر اساس اعماق منطقه، آبخور شناور لایروب، موانع موجود، جنس بستر و میزان سختی آن و ... انجام می گردد که در حال حاظر شناور های موجود در زمینه لایروبی شناور لایروب هاپر ساکشن نوسود و سومار(3000 متر مکعبی مخزن دار)، لایروب کاتر ذوالفقار، و لایروب گرپ دار منصور و اسپلیت بارج  نصیر می باشد.

عمده ­ترین اهداف لایروبی در حوزه دریایی:

1.      ناوبری  Navigation

2.      احداث و بازیابی زمین Construction & Reclamation

3.      ایجاد مسیر برای جاگذاری لوله و کابلهای زیر آبیGeneral Uses Like Under Water Foundation For Pipe Line

4.      نگهداری، افزایش با بهبود راه آبی بنادر و کانالها Maintaining, Increasing or Otherwise Improving Waterways, Harbors & Channels.

5.      ایجاد(احداث)بنادر،حوضچه­ها، لنگرگاه یا حوضچه توقف مخصوص قایقهای کوچک و تسهیلات دیگر برای ناوبری

.Creation Harbors, Basins, Marinas & Other Facilities for Navigation

انواع  دستگاه­های لایروب­:

لایروب­ها براساس روشی که برای حمل مواد کنده شده از بستر  دریا به سطح آب به کار می­برند در دو گروه اصلی طبقه­بندی می­شوند اما دسته سومی هم وجود دارند که از بقیه لایروبها کوچکتر یا  منحصر به فرد هستند و عمدتاً برای لایروبی­های خاص یا انتقال و تخلیه مواد کاملاً خاص ساخته شده­اند، بنابراین لایروبها در سه دسته ذیل طبقه­بندی شده­اند:

·لایروب­های مکانیکی

·لایروب­های هیدرولیکی

·لایروب­های خاص

لایروب­های مکانیکی 

وجه مشخصه این لایروبها در این است که فاز کندن و حفاری مصالح به صورت مکانیکی و از طریق یک جام یا چنگک انجام می‌شود ودر هنگام تخلیه مصالح لایروبی شده، این مواد به صورت جامد مانده و در آب حل نمی‌شوند. در هنگام استفاده از این لایروب­ها معمولا" یک یا چند دستگاه بارج برای حمل مصالح لایروبی شده بکار برده می شوند لذا راندمان این لایروبها چندان زیاد نیست(Jeuken & Wang,2010). انواع مختلف این نوع لایروبها شامل:

لایروب سطلی(Bucket chain dredger)                   لایروب چنگک دار(Grab dredger)

لایروب بیل مکانیکی (Backhoe dredger                لایروب قاشقی (Dipper dredger)

لایروب های هیدرولیکی

در لایروبهای هیدرولیکی، مواد لایروبی بوسیله لوله‌های مکش و به کمک پمپ و به طریق هیدرولیکی و یا عملکرد توأم ابزار مکانیکی و سیستم هیدرولیک،‌کنده و حمل می‌شوند. ‌لذا برای حمل مواد لایروبی شده الزامی به استفاده از وسیله نقلیه واسط مانند بارج‌نمی‌باشد. به همین دلیل است که راندمان لایروبهای هیدرولیکی بالاتر و حدود 3 تا 10 برابر راندمان لایروبهای مکانیکی مشابه می‌باشد(CHEN et al,2010). برخی از انواع لایروبهای هیدرولیکی که تفاوت آنها در نحوه کندن و بارگیری مواد لایروبی می‌باشد شامل:

v    لایروب مکنده تیغه دار (Cutter suction dredger(C.S.D.))

v    لایروب مکنده سطل دار (Bucket wheel dredger(B.W.D.))

v    لایروب مکنده (Suction dredger (S.D.))

v    لایروب مکنده مخزندار (Trailing suction hopper dredger( T.S.H.D.))

v    لایروب خاکروبه‌ای (Dustpan dredger)

لایروبهای خاص

این لایروبها برای مقاصد خاص و پروژه‌های خاص طراحی و ساخته می‌شوند و استفاده از آنها جنبه فراگیر ندارد(Ware et al,2010). برخی از این لایروبها عبارتند از :

o       لایروب‌های دوزیست(Amphibious dredger )

o       لایروبهای آبهای عمیق (Offshore dredger )

o       لایروبهای تراشنده (Scraping dredger)

o       لایروبهای چند منظوره (Multipurpose dredger)

این گونه لایروبها صرفاً‌به منظور لایروبی بکار نمی‌روند و چند منظوره‌اند و یا اینکه مانند لایروبهای آبهای عمیق بیشتر شبیه یک سکوی شناور عمل می‌کنند تا یک واحد لایروبی معمولی.

 

 بخش آبنگاری از جمله قسمت های زیر مجموعه اداره حفاظت و ایمنی دریانوردی است که ملزم به رعایت قوانین سازمان بین المللی دریانوردی IMO و همچنین سازمان جهانی هیدروگرافی IHO می باشد . 

 به منظور ایمنی تردد واحدهای شناور در محدوده تحت حاکمیت، این اداره کل اقدام به همکاری با تهیه کنندگان نقشه های دریایی نموده است . بدین منظور بخش هیدروگرافی می بایست کلیه مناطق قابل دریانوردی موجود در منطقه  تحت حاکمیت را جهت ترئی ایمن و کارآمد شناسایی نموده و در نقشه های دریایی خود جهت دریانوردان مشخص نما ید. این عوارض شامل نقاط کم عمق، بویه ها ، کانالهای دسترسی به بنادر، موج شکن ها، حوضچه ها و اسکله ها می باشد . بالطبع با نگاه کردن به نقشه های هیدروگرافی و بررسی اعماق ثبت شده برروی آن، دریانوردان می توانند مسیر ایمن و مناسب را انتخاب نمایند . بر این اساس بر حسب نیاز اداره قسمت آبنگاری نسبت به تهیه نقشه اقدام می نماید و چنانچه منطقه ای کم عمق بوده و جهت دریانوردی ایمن نباشد مراتب به بخش لایروبی جهت انجام عملیات لایروبی اعلام و نهایتاً تعیین احجام لایروبی توسط قسمت آبنگاری صورت می پذیرد .

 

اداره کل بنادر و دریانوردی استان هرمزگان در سواحل و آبهای ساحلی مسئولیت سرویس و آماده بکار نگهداشتن بیش از 112 دستگاه فانوس، مناره، بیکن، ترانزیت و بویه را بعهده دارد.

 این تجهیزات که اصطلاحاً علائم کمک ناوبری (Aids to Navigation ) نامیده می شوند در برنامه های زمانبندی مشخص مورد تعمیر و نگهداری قرار می گیرند و حتی المقدور از خاموش ماندن علائم مذکور ممانعت بعمل می آید. علائمی که در ساحل قرار دارند با استفاده از خودرو و پرسنل مربوطه سرویس و نگهداری گردیده و علائم دریایی جهت تعویض آنها بنیز با استفاده شناور بویه گذار حجاز و مولتی کت های مراد 1 و 2 سرویس و نگهداری می شوند.

    کلیه قوانین مربوط به چراغهای دریایی بر گرفته شده از الزامات ایمنی فصل 5 کنوانسیون سولاس و قوانین تصویب شده ی انجمن بین المللی چراغهای دریایی IALA) ) بوده که به تصویب سازمان جهانی دریا نوردی IMO)  ) نیز رسیده است و کشور های الحاقی به این کنوانسیونها موظف به رعایت این قوانین هستند . بر این اساس کلیه مناطق دریانوردی جهان به دو منطقه   و  B تقسیم شده و هر کشور ، علائم کمک ناوبری خود را جهت هدایت شناورها بر اساس یکی از مناطق مذکور تنظیم ، ثبت واعلام می نماید. دو منطقه  و B   تنها در علائم لاترال با هم تفاوت دارند و این قوانین در سایر موارد با هم مشترک می باشند.

بر این اساس علائم کمک ناوبری به ۶ دسته تقسیم بندی می شوند: 

۱ علائم لاترال                                                                                                                 LATERAL MARKS  

۲ - علائم کاردینال                                                                              CARDINAL MARKS    

۳ - علائم خطر مجزا            ISOLATED DANGER MARKS                                           

۴ - علائم آبهای ایمن                  SAFE WATER MARKS                                                   

۵ - علائم منطقه مخصوص                                                                                            SPECIAL MARKS

۶ علائم شناورمغروقی که به تازگی غرق شده است  EMERGENCY WRECK MARKING  

     

علائم لاترال : این علائم برای مشخص نمودن محدوده کانالها و آبراهها جهت ورود به بنادر مورد استفاده قرار می گیرد . در آبراه هایی که جزء مناطق A  محسوب میشوند مانند کشور عزیزمان ایران هنگام ورود به بندر ، شناور علائم لاترال قرمز رادر سمت چپ خود و علائم لاترال سبز را درسمت راست خود خواهد دید .بدیهی است این مطلب در هنگام خروج از بندر برعکس خواهد شد.

علائم کاردینال : این علائم برای مشخص نمودن مسیر ایمن در دریا مورد استفاده قرار میگیرد و به چهار دسته شمالی جنوبی شرقی و غربی تقسیم میشود. هریک از این علائم کاردینال مسیر ایمن جهت دریانوردی را مشخص می نماید . برای مثال چنانچه شناوری یک کاردینال غربی را در مسیر خود رویت نماید می بایست مسیر خود را به گونه ای انتخاب نماید که از سمت غرب کاردینال عبور کند.

علائم خطر مجزا: از این علائم زمانی استفاده میگردد که یک نقطه از دریا برای دریا نوردی نا امن تلقی گردد مانند یک شناور مغروق یا یک نقطه کم عمق که در این صورت شناور میبایست از نزدیک شدن به آن نقطه اجتناب ورزیده و با فاصله ایمن از هر طرف علامت مذکور که مایل بود به مسیر خود ادامه دهد .

علائم آبهای ایمن : این علامت معمولا در لنگرگاه نزدیک هربندر دیده میشود و نمایانگر منطقه ایمن در آن منطقه بوده و عبور شناور ها از چهار طرف علامت مذکور بلامانع میباشد.

علائم منطقه مخصوص : چنانچه به منظور خاصی منطقه ای از دریا محدود شود و شناور ها اجازه دریا نوردی در آن منطقه را نداشته باشند از این علامت استفاده میگردد . مانند منطقه ای از دریا که به منظور مانور نظامی محدود و به اطلاع تمامی شناور های منطقه رسانده میشود که در آن صورت میبایست از دریانوردی در آن منطقه اجتناب نمود.

علائم شناور مغروقی که به تازگی غرق شده است : این علامت زمانی بکار برده میشود که شناوری به تازگی غرق شده و هنوز درنقشه های دریایی ثبت نشده باشد . به عبارت دیگر به منظور سرعت عمل در نشان دادن محل غرق شدن یک شناور مغروق ، به شناور های عبوری ،  تا زمانی که محل دقیق شناور مغروق و عمق آب نقطه بالای خطر شناسایی نشده و نوع علامت آن تعیین نگردیده است از این علامت استفاده می شود .

به منظور نشان دادن علائم کمک ناوبری در نقاط مورد نظر، از سازه های بخصوصی استفاده میگردد که تعدادی از آنها به شرح زیر می باشد:

- تعدادی از این علائم بصورت شناور بوده و بوسیله زنجیر و یک یا چند وزنه در دریا ثابت میشوند که اصطلاحا بویه (BUOY) نامیده می شوند .

- بعضی از این علائم بصورت پایه هایی در بستر دریا که دارای عمق کم میباشد ، یا نزدیک ساحل ثابت میشوند و اصطلاحا بیکن ( BEACON ) نامیده می شوند .

- گونه ای دیگر از این سازه ها در حاشیه سواحل وجود دارند که مانند بیکنها بوسیله یک یا چند پایه در زمین ثابت شده و از نظر اندازه از بیکن بزرگتر بوده و دارای ارتفاع بیشتری نیز میباشند. این سازه ها به شکلهای مختلفی چون برج ( TOWER )   و ( LIGHT HOUSE )  دیده میشوند که در اصطلاح فار نامیده میشوند .

- در نقاطی که به علت دور بودن از ساحل و عمق زیاد دریا استفاده از بویه مناسب نبوده و نیاز به ارتفاع کانونی بیشتری باشد از شنـــاورهای بزرگتری جهت علائم کــمک نــاوبری اسـتفاده میشود مانند   (LIGHT BOAT )، ( LIGHT VESSEL) که اصطلاحا قایق نورانی نامیده میشوند . قایقهای نورانی نیز مانند بویه ها بوسیله زنجیر و لنگر در جای خود ثابت می مانند .

کلیه این سازه ها بوسیله مشخصه هایی چون رنگ  و علامت روز (DAY MARK ) در زمان روشنایی هوا  ، رنگ نور و تعداد روشن و خاموش شدن چراغ آن ( کاراکتر چراغ ) در یک پرید زمانی  هنگام تاریکی هوا ، بیانگر نوع بخصوصی از علائم کمک ناوبری بوده و بوسیله این مشخصه ها مفهوم خود را به دریا نوردان  اعلام مینماید.

شناسایی علائم کمک ناوبری برای منطقه A  

۱ علائم لاترال                                               LATERAL MARKS 

الف - سمت راست کانال :

- رنگ علامت : سبز 

- علامت روز : یک مخروط سبز رنگ که راس آن به طرف بالا باشد

- رنگ نور چراغ : سبز

- کاراکتر چراغ : گروه فلاشهای دوتایی یا فلاشهای تکی متناوب

ب - سمت چپ کانال :

- رنگ علامت : قرمز

- علامت روز : یک استوانه قرمز رنگ که بطور عمودی نصب شده باشد

- رنگ نور چراغ : قرمز

- کاراکتر چراغ : گروه فلاشهای دوتایی یا فلاشهای تکی متناوب     

 

 ۲ - علائم کاردینال                                           CARDINAL MARKS

الف - کاردینال شمالی : 

- رنگ علامت : قسمت بالای علامت مشکی و قسمت پایین آن زرد

- علامت روز : دو مخروط به رنگ مشکی که یکی روی دیگری قرار گرفته شده و راس آنها به سمت بالا باشد 

- رنگ نور چراغ : سفید

- کاراکتر چراغ : فلاشهای سریع یا خیلی سریع 

ب - کاردینال جنوبی : 

- رنگ علامت : قسمت بالای علامت زرد و قسمت پایین آن مشکی

- علامت روز : دو مخروط به رنگ مشکی که یکی روی دیگری قرار گرفته شده و راس آنها به سمت پایین باشد 

- رنگ نور چراغ : سفید

- کاراکتر چراغ : ۶ فلاش خیلی سریع و یک فلاش بلند در ۱۰ ثانیه یا  ۶ فلاش سریع و یک فلاش بلند در ۱۵ ثانیه 

ج - کاردینال شرقی :

- رنگ علامت : قسمت بالا و پایین علامت به رنگ مشکی و بین آنها به رنگ زرد

- علامت روز : دو مخروط به رنگ مشکی که از قسمت قاعده به هم متصل بوده و بصورت عمودی نصب شده باشند

- رنگ نور چراغ : سفید

- کاراکتر چراغ : ۳ فلاش خیلی سریع در ۵ ثانیه یا ۳ فلاش سریع در ۱۰ ثانیه

د - کاردینال غربی

- رنگ علامت : بالا و پایین علامت به رنگ زرد و بین آنها به رنگ مشکی

- علامت روز :دو مخروط به رنگ مشکی که از سمت راس به هم متصل بوده و بصورت عمودی نصب شده باشند

- رنگ نور چراغ سفید

- کاراکتر چراغ : ۹ فلاش خیلی سریع در ۱۰ ثانیه یا ۹ فلاش سریع در ۱۵ ثانیه 

             

۳ - علائم خطر مجزا            ISOLATED DANGER MARKS

- رنگ علامت : بصورت نوار های افقی به رنگ قرمز و مشکی

- علامت روز: دو کره مشکی که روی هم قرار گرفته اند

- رنگ نور چراغ : سفید

- کاراکتر چراغ : گروه فلاشهای دو تایی  (GP FL2)

     

۴ - علائم آبهای ایمن         SAFE WATER MARKS

- رنگ علامت : بصورت نوارهای عمودی به رنگ قرمز و سفید

- علامت روز : یک عدد کره قرمز رنگ 

- رنگ نور چراغ : سفید

- کاراکتر چراغ : یک فلاش بلند در ۱۰ ثانیه (LFL ۱۰s )

 

۵ - علائم منطقه مخصوص         SPECIAL MARKS

- رنگ علامت : زرد

- علامت روز : بصورت X   بوده که از هر چهارطرف به همان شکل دیده شود

- رنگ نور چراغ : زرد

- کاراکتر چراغ : هر فلاشی به جز موارد ذکر شده برای سایر علائم که باعث سردر گمی دریانوردان نشود .

 ۶ علائم شناورمغروقی که به تازگی غرق شده است EMERGENCY WRECK MARKING    

- رنگ علامت : بصورت نوارهای عمودی زرد و آبی

- علامت روز : بصورد یک صلیب که  بصورت قائم نصب شده و به رنگ زرد است

- نور چراغ : زرد و آبی

- کاراکتر چراغ : یک فلاش زرد و یک فلاش آبی در ۳ ثانیه

 

 


  با توجه به امکان خاموش شدن و یا جابجایی علائم کمک ناوبری شایسته است دریانوردان و نیز سایر ذینفعان و ساحل نشینان عزیز در صورت رویت و اطلاع از این امر مراتب را با ذکر محل رویت  به اداره کل بنادر و دریانوردی استان هرمزگان، یا بنادر تابعه اطلاع دهند .

تلفن های تماس:

کارشناس هیدروگرافی :    32122665-076

کارشناس ایمنی :    32122649-076

        

       بویه:

بویه ها در اشکال و اندازه های مختلف وجود داشته و هرکدام معنای خاص خود را دارند، که از میان آنها بویه هایی که مجهز به چراغ باشند برای دریانوردی در شب نیز بکار می روند و آنهایی که مجهز به ایجاد سوت هستند برای دریانوردی در هوای مه آلود مورد استفاده قرار می گیرند.

       بیکن:

یکن ها علائم کمک ناوبری ثابتی هستند که پایه های فلزی یا چوبی آن در ساحل و یا در آبهای کم عمق سواحل نصب می شود.

       ریکن :

    ریکن وسیله ایست الکترونیکی که بعنوان یک علامت کمک ناوبری از آن استفاده میشود و طرز کار آن به این صورت است که در حالت عادی در وضعیت آماده بکار ( stand by ) بوده و به محض دریافت امواج ارسالی رادار از یک شناور ، شروع به ارسال علائمی بصورت کد های مورس نموده که بر روی صفحه نمایش دستگاه رادار (PPI) قابل رویت میباشد.

تمامی علائم کمک ناوبری به همراه بعضی از مشخصه های مهم برای دریانوردان مانند برد نورانی ، کاراکتر چراغ و نوع علامت بر روی نقشه های دریایی ثبت و مورد بهره برداری دریانوردان قرار می گیرد.

      فانوس دریایی:

فانوسهای دریایی که آنرا چراغ دریایی نیز می گویند در اکثر مناطق قابل دریانوردی جهان در امتداد سواحل در خشکی و نیز در آبهای داخلی کشورها مورد استفاده قرار می گیرد. ساختمان بخصوص فانوسهای دریایی آنرا براحتی قابل شناسایی کرده و نیاز به توصیف و تعریف خاصی ندارد.
فانوسهای دریایی موارد استفاده بسیار زیادی داشته و در مناطق مختلف بکار برده می شود. مثلاً در دماغه ها، مدخلها، مناطق خطرناک و یا نقاطی که لازم است به دریانوردان هشدار داه و آنها را از خطرات احتمالی آگاه کرد می توان نام برد.

یکی از ویژگیهای بسیار مهم فانوسهای دریایی وجود چراغی در بالای آن است که ارتفاع قابل ملاحظه ای داشته و برد نورانی آن بسیار از بویه ها ودیگر علائم دریایی بیشتر و زیادتر است.
فانوس های دریایی علاوه بر چراغ به علائم دیگری نیز از قبیل سیگنالهای مخصوص هوای مه آلود و غیره مجهز می باشند.